Norma

Vincenzo Bellini een Italiaans componist leefde kort (1801-1835) maar heeft in dat korte leven prachtige opera's gecomponeerd, één er van is "Norma" de geschiedenis van een hoge priesteres die een verhouding had met een pro consul uit het Romeinse rijk.
Waarschijnlijk denkt u waarrrr gaat dit nu weer over maar bij het beluisteren van "Casta Diva" kwam mij een verhaal uit een ver verleden in gedachten.

Een jonge zeeman die opera muziek waardeerde, wat opmerkelijk is voor een jonge zeeman van pakweg 20 jaar. Zocht in de plaatsen waar zijn schip aanmeerde en hij daartoe de benodigde pegulanten bezat, naar opera's op LP. Zo ook in Kaapstad, Zuid Afrika. Een klein platenzaakje in de 18 Upper Orange street werd dan ook regelmatig door hem bezocht. In deze zaak leerde hij een jonge vrouw kennen die ook op zoek was naar opera muziek, zij raakten met elkaar in gesprek en van het één kwam het ander.

Zodra de zeeman in Kaapstad kwam luisterden zij samen naar opera's, hand in hand dromend van een toekomst die zij samen konden bepalen, vooral met veel opera en veel kinderen. Deze jonge vrouw heette, dat zal u niet verbazen "Norma" vandaar dat hij een voorliefde kreeg voor de opera "Norma".

Als hij weer voor een aantal maanden vertrok, schreven zij dagelijks brieven en vertelden elkaar over hun grote liefde, terug in Kaapstad dansten zij hand in hand, lachten, deden kattekwaad en bedreven de liefde.

Toch doemden er donkere wolken op, haar ouders wilden geen "zeeman" voor haar, en zijn boot ging op een andere route varen, ver weg van Afrika. Het plan dat zij samen hadden bedacht was ten ondergang gedoemd, brieven werden door derden geopend en vernietigd. Wat zo mooi was werd door anderen besmeurd.
Opera's hebben zoals het behoort een droevig einde in de opera "Norma" eindigde de hoge priesteres en haar geliefde Pollione op de brandstapel omdat hij niet voor haar wilde kiezen.
In het geval van de jonge zeeman waren derden in het spel die Norma valselijk lieten weten dat hij niet voor haar koos.
Leven en opera hebben veel met elkaar gemeen.

Go, go just say goodbye
I won't speak, I won't cry
For there is nothing to say
Go, go I won't ask why
Love is gone but life goes on
Say goodbye walk away now

I'll remember every ember
Of the flame that burns so brightly
All the music, all the laughter
All the love I gave you
I will treasure all the pleasure
Of the arms that held me tightly
And relive each golden moment
Of the days when love was new

Go, go just say goodbye
I won't speak, I won't cry
For there is nothing to say
Go, go I won't ask why
Love is gone but life goes on
Say goodbye, walk away now

I'll recapture all the rapture
Of the nights you lay beside me
Never lonely, living only
For the sight of you once more
Now you leaving and I'm grieving
For the love that you denied me
Now it's ending, no pretending
Turn away and close the door

Say goodbye and go