Wij die bij deze club horen worden altijd geacht blij te zijn omdat we het gered hebben. Vandaar dat opa altijd zegt dat het goed gaat, anderen begrijpen toch niet dat als je veel schade hebt opgelopen het leven vaak niet over rozen gaat. Eindelijk eens een stukje erkenning hoe wij "hartpatienten"ons vaak voelen.
Vijf jaar na de eerste ziekenhuisopname is een groot deel van de hart- en vaatpatiënten nog in leven. Veel hart- en vaatpatiënten die zijn gered na bijvoorbeeld een hartinfarct of een beroerte, leven echter verder met onherstelbare beschadigingen aan hart, vaten of hersenen. Voor deze mensen is er nu geen goede behandeling. Deze mensen kampen met allerlei klachten die hun leven ernstig belemmeren.
Ho ho, niet denken dat opa ondankbaar is, integendeel, maar het is vaak moeilijk om afspraken te maken omdat niet te bepalen is hoe of je je voelt op de dag van de afspraak, en dat is voor beide partijen lastig.
Dus lukt een afspraak soms niet, denk dan niet dat opa geen zin heeft, nee dan voelt hij zich "klote" en wil alleen maar rust.
Artikel in Wo-Dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten