Het leven

Een man, een vrouw.
Bijna 60 jaar getrouwd.
Niet vaak voorkomend,
echte liefde sinds 1947.
Onafscheidelijk, tot dat hij overleed.
Zij, was ik maar meegegaan,
maar de tijd denkt daar anders over.
Het leven gaat door ,
het verdriet laat zich niet verdringen.
De urn, straks thuis in “zijn” kamertje,
met een foto van de kinderen.
Geeft een goed gevoel.
Dan, als zij er niet meer is,
wordt hun beider as tezamen verstrooid.
Onafscheidelijk in hun rijke leven.
Ook onafscheidelijk in de dood.
Geen opstand maar vrede,
in een eeuwig samenzijn.



De rijkdom die uit sommige gesprekken spreekt,
bedankt lieve nicht van me.