Hallo daar ben ik weer

Eindelijk gaat opa zich weer een beetje mens voelen, na 4 maanden aan het lijntje te zijn gehouden door een zeer aantrekelijke huisarts met als resultaat dat het loop vermogen terug was gelopen naar totally zero, eindelijk bij een echte dokter terecht gekomen, mijn god deze man werd echt boos! Hoe hebben ze u zo kunen laten voortmodderen. Ja dat vraag ik me ook af. Geprobeerd een andere huisarts te krijgen maar kreeg daar doodleuk een berichtje dat ging als volgt; U leeft in een land waar u zelf uw huisarts mag kiezen maar wij hebben een ongeschreven code dat we van elkaar geen patienten overnemen. Uitgeluld was opa. Met veel gezeur toch een verwijsbriefje gekregen voor een reumatoloog die ook nog eens bleek te bestaan uit vlees en bloed en als zodanig menselijke gevoelens toonde. De brave borst is bijna 2 uur met me bezig geweest, diverse onderzoeken en wat het belangrijkste is, uit mijn beide knieen via van die lekkere lange naalden een lading viezigheid gezogen, je wilt niet weten wat er als vocht in je benen kan zitten, na het leegzuigen in dezelfde naalden een zwaar verdovingsmiddel plus pillen die een hartpatient wel niet mag gebruiken maar waar we gewoon een deal over hebben gemaakt als ik nie goe wor gewoon stoppen met die pillen want van één pil ga je niet dood.Tot nu toe werkt het perfect, ben al schuifelend de hond weer uit wezen laten, dus komt het best wel weer goed. Morgen nog wat foto's maken een aantal buisjes bloed af staan voor het goede doel en dan maar hopen dat men er achter komt waar die ontstekingen vandaan komen.
Krijg dus ook weer zin om wat te bloggen, want geloof me, 3 maanden niet kunnen slapen breekt je. Opa is veel dank verschuldigd aan alle lieve mensen die belangstelling tonen, aan alle buren die me met de auto overal naartoe brengen, de mensen die zorgen dat opa regelmatig een lekker eigengemaakt neutje krijgt, de lieve kinderen die lieve leuke kaartjes maken gericht aan opa jan. Zo is er ondanks veel ongemak ook veel vreugde en reden tot dankbaarheid.