Fietsen heeft me altijd in het bloed gezeten zowel letterlijk als figuurlijk, mijn eerste fiets kreeg ik net na de 2e wereld oorlog van Oom Piet, verdomd zei nu niet "ome" Piet want dan verstond hij je niet. Oom Piet was in die dagen al een tikkeltje vreemd figuur hij liep tot op respectabele leeftijd nog in een zoals wij dat noemde “drollenvanger”, bij oom Piet heette dat echter een “plusfour”. In ieder geval Oom Piet verblijdde mij met een “gebruikte” herenfiets , u begrijpt dat was een godswonder in die tijd, wat ook even later bleek toen Oom Piet allang weer vertrokken was in zijn drollenvanger.
Op een oude fiets moet je het leren sprak mijn vader, maar aan zijn ogen te zien bedoelde hij iets anders, hetgeen ik uiteraard toen nog niet zo begreep.
De eerste fietstocht was tegelijkertijd de laatste op het gekregen vehikel. Nabij de gemeentelijke begraafplaats bevond zich een in mijn ogen lekker hellinkje, om mijn kunde en de snelheid van de fiets uit te testen, even flink aanzetten en hatsikidee de schuinte af, wat toen gebeurde is te gek voor woorden het stuur van de fiets van Oom Piet zijn fiets brak spontaan af en in mijn schrik schoot mij een tekst uit de bijbel in gedachten over een “ezelskinnebak” omdat er een stuk voorvork uit mijn kin stak. Bovendien door de smak belandde ik met mijn gerief op de stang van Oom Piets fiets dus kort gezegd het was een fiets van niets, maar door Oom Piet zijn er toch wel een aardig aantal krachttermen aan de Nederlandse taal toegevoegd, uiteraard zonder te stotteren.
1 opmerking:
Drollenvangers? Breek mij daar de bek niet over open!
Zondags netjes wezen! Niet lekker schooieren in je vrije tijd! Het was een lichte straf voor mij. En dan die fietsen met die stang: Herenfiets genoemd!
Bij het terug denken aan die tijd schieten de tranen en het gevoel nog steeds door het lijf!
Het is mij enkele keren overkomen dat ik” gekleurde eieren “ met mij mee droeg terwijl het nog lang geen paastijd was!
Een reactie posten