Stil

Vijftig jaar geleden, ontmoette ik een oude man die aan mij vroeg,"Mag ik bij je komen zitten?"
Niet dat mijn antwoord er toe deed, want hij had al naast mij plaats genomen.
Zoals het gaat, er worden wat beleefdheden uitgewisseld, maar gaandeweg ontstond er een echt gesprek.
Hij vertelde van zijn jonge jaren, van zijn huwelijk en kinderen.
Na een paar minuten stilte, zei hij;"Het wordt zo stil om me heen."
Waarna hij zei;"Jij begrijpt dat nog niet daar ben je te jong voor, maar als je straks oud bent zul je nog wel eens aan me denken."
Nu zelf oud , denk ik nog wel eens aan de man en zijn woorden , en gebruik ze nu zelf;"Het wordt zo stil om me heen."
Wat de man bedoelde te zeggen en hetgeen iedere oudere ervaart, is dat veel familieleden, vrienden, kennissen overlijden en je kring steeds kleiner wordt.
Het is niet schokkend wat ik nu meld, zo is het leven.
Gisteren naar een crematie plechtigheid van een lieve buurvrouw geweest, daar zittend herdacht ik de woorden van Buddha;

"Alles wat een begin heeft,
heeft ook een einde.
Sluit daar vrede mee en alles komt goed."

Lieve Els,
Zoals een mens de versleten kleren weggooit, en andere, nieuwe kleren aantrekt.
Zo legt de ziel binnen het lichaam, dat lichaam af en betrekt een nieuw lichaam.
Mogen uw ogen terugkeren naar de zon,
uw adem naar de wind,
uw water naar de oceaan
en uw as naar de aarde waar het vandaan gekomen is.