Vallen. Opstaan. Opnieuw beginnen. Afscheid nemen. Verbazen, steeds weer opnieuw. Versteld staan over ervaringen. De plotselinge diepgang in een blog. Het lang verwachtte overlijden van iemand. De eenzame strijd die sommigen voeren tegen onrecht en bureaucratie. De arrogantie van omhoog gevallen nitwits, die alleen nog maar aan zichzelf denken. Pluche zit zo lekker, kent u dat? Waar gaat dit over? Over niets veronderstel ik, het gewone dagelijkse leven en dan kom je plotseling de markante kop van Ramses Shaffy tegen, zo oud, zo versleten, maar zo mooi. De uitstraling, de begeestering. Dat heeft mijn dag goed gemaakt. Dag vrienden, let niet op mij maar geniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten